„Wdzięk życia codziennego”
Beata Lahey, businesswoman
„Określenie 'wdzięk życia codziennego’, gościło niejednokrotnie na stronach pamiętnika bł. Natalii Tułasiewicz. [..] W tym pojemnym określeniu zawierała się definicja naturalnego, prostego i radosnego sposób bycia, który był dla bł. Natalii codziennym podarunkiem dla drugiego człowieka. Uważała się za szczęściarę, bo w takiej właśnie atmosferze wdzięku życia codziennego dorastała, ale jednocześnie natychmiast tłumaczyła i rozumiała okoliczności tych, którym takiej spontanicznej radości w codziennym życiu brakowało. Ten wdzięk życia codziennego był niezwykłym darem łaski bożej, ale też i drogą świadomie wybraną.[…] Wierzę, że jej „słoneczność wewnętrzna” nie była tylko zasługą pogodnego dobrego usposobienia, ale też cnotą, którą pragnęła osiągnąć i w tym jest dla mnie inspiracją aby radości wytrwale szukać […].”
Fragment korespondencji Beaty Dahley do rodziny Natalii. Archiwum rodzinne