Przodkowie
Natalia pochodziła z rodziny w XIX wieku związanej z Galicją, Lwowem i Krakowem. Pradziad Natalii, Józef Tułasiewicz urodził się w 1809 r. na Węgrzech w Gyula.
Ożenił się we Lwowie z Marią z Kramarzewskich, a po jej śmierci w 1881 roku znalazł się w Krakowie i tu zmarł w 1883 roku., prawdopodobnie u swego pierworodnego, też Józefa. Drugi jego syn Wincenty (1846-1868), siedemnastoletni powstaniec, Sybirak, wykupiony z niewoli i przywieziony do Lwowa zmarł młodo z odnowionych ran po bagnetach rosyjskich.
Józef Tułasiewicz junior, dziad Natalii ożenił się w Krakowie w 1867 roku z Florencją Glińską. Urodziła mężowi aż dziesięcioro dzieci, z których jednak czworo nie przeżyło roku. Rodzina Tułasiewiczów mieszkała w Krakowie i w Tarnowie. Od 1877 roku Józef pracował w Krakowie jako profesor w Gimnazjum św. Jacka, gdzie wykładał geografię i historię.
Dziadowi Józefowi zawdzięczała Natalia, choć pośrednio, przez ojca i jego rodzeństwo, nie tylko pasję do poezji i teatromanię. Dziedziczyła po nim tradycje nauczycielskie. [W 1940 roku pisząc w zapiskach pamiętnikarskich o swoich fascynacjach poetyckich, Natalia przyznaje, że odegrała w ich kształtowaniu znaczącą rolę „duża kultura umysłowa dziadka”.]
Rodzina Natalii
(napisano na podstawie przygotowywanej do druku monografii N. Tułasiewicz autorstwa prof. B. Judkowiak)
Ojciec błogosławionej Natalii, Adam, urodził się w 1873 r. w Tarnowie. Adam miał trzy siostry i dwóch braci. Siostry Adama: Maria (siostra szarytka), Jadwiga (żona Tadeusza Wolfenburga, zmarła wraz z urodzoną przedwcześnie córeczką, osiem miesięcy po ślubie), Florencja (kobieta niezależna, nauczycielka robótek ręcznych i gry na fortepianie, niepospolitej urody).
Bracia Adama: Stanisław (ur. w 1875 r. w Przeworsku, poślubiony z Zofią Graffówną) i Władysław (ur. w 1883). Władysław Tułasiewicz, student architektury na Politechnice Lwowskiej, bywalec przedstawień teatralnych, mający ponoć kontakty z mistrzem Wyspiańskim, legionista za męstwo mianowany chorążym, ożenił się ze Stanisławą Rowicką.
Adam młodość spędził w Krakowie, a mając lat dziewiętnaście „wcześnie poszedł z domu w świat”. Zaczął pracę w państwowej służbie cywilnej (w austriackiej), na prowincji. Jako strażnik skarbowy, a potem zastępca asystenta celnego, często musiał zmieniać miejsce pobytu.
