Osobista relacja z Bogiem bł. Natalii jest wzorcowa i może być przykładem dla każdego chrześcijanina. Każdy człowiek jest wezwany właśnie do takiej przyjaźni. Co ważne, taka przyjaźń z Bogiem jest również źródłem osobistego szczęścia. Szczęścia, którego poszukuje każdy człowiek. Jestem przekonany, że bł. Natalia wskazuje nam wszystkim Drogę, drogę do pokoju i radości drogę codziennej pogody ducha… mimo wszystko. Dlatego uznałem jej duchowe świadectwo za uniwersalne i tak bardzo cenne. Postanowiłem je opisać, aby również inni ludzie mogli je poznać. Lektura pism bł. Natalii głęboko mnie dotknęła i poruszyła. Oto spotkałem prawdziwego świadka świętości, w jej pełnym ludzkiej słabości wymiarze. Poznałem świętą „z krwi i kości”, radośnie dążącą, wbrew trudom codzienności, do upragnionej Miłości. Poszukując źródła tej pogodnej afirmacji życia, tak charakterystycznej dla Błogosławionej, odkryłem, że jest ona w sposób zasadniczy związana z jej osobistym doświadczeniem duchowym, którego istotą jest bliska i czuła relacja z Bogiem.

Fragment konferencyjnego wystąpienia Autora, Poznań 2016